Tag archieven: #atletiek
Michiel van Nispen en de Mastboscross
INTERVIEWMichiel van Nispen is Tweede Kamerlid namens de SP. In zijn portefeuille heeft hij Justitie en Sport en hij staat op een verkiesbare 7e plaats. Michiel is lid van SPRINT en traint 3 keer per week. Hij loopt de marathon in 2.48 en strijdt al jaren mee tijdens de Mastboscross. Dus ook zondag 29 januari 2017.
Tekst: Ron Bekker | Foto’s: Frans van den Bemd
De schoonheid van vies worden
Hoeveel jaar ben je lid van SPRINT?
Op mijn twaalfde ben ik naar onze vereniging gekomen. Eerst zat ik op voetbal, aangestoken door de euforie rond het Nederlands elftal in 1988. Ik wilde ook Marco van Basten zijn. Maar het bleek dat ik te fanatiek was voor voetbal. Ik was niet zo’n leuk spelertje voor mijn medespelers en mijn tegenstanders in die tijd. Mijn moeder was lid van SPRINT en heeft mij een keer meegenomen naar de atletiekbaan. Ik bleek goed in hardlopen te zijn. Op de andere kinderen had ik een achterstand wat technische atletiekonderdelen betreft, zoals discuswerpen en hoogspringen. Dus ben ik mij gaan toeleggen op de looponderdelen.
Op welke sportprestatie ben je trots?
Mijn top 10 plek bij de NK Cross in 2011 en bij de NK baan in 2013 werd ik 7e op 5000m in het Olympisch stadion in Amsterdam.
Breda of Den Haag?
Breda natuurlijk. Daar woon ik met mijn vrouw en twee kinderen. Ik heb daar mijn familie, vrienden, SPRINT en de geweldige bossen rondom de stad. Ik ben in Den haag voor mijn werk. Soms moet ik daar wel eens overnachten. Dan baal ik, want ik ben graag bij mijn gezin. Ik heb nu mijn tweede paar hardloopschoenen in Den haag liggen. Kan ik ‘s ochtends gaan hardlopen naar de pier in Scheveningen. Dat is dan wel weer leuk, rennen over het strand is een mooi begin van de dag.
Loop je wel eens met een collega van de Tweede Kamer?
Nee, dan ga ik liever zelf meteen, zodra ik wakker ben en ik loop dan ook graag mijn eigen tempo. Tijdens een SP-conferentieweekend loop ik wel eens met een paar partijgenoten.
Heb je wel eens gedacht aan een triatlon?
Nee, daar ga ik niet aan beginnen. Ik heb vier zwemdiploma’s maar een borstcrawl kan ik niet lang volhouden. Het kost veel tijd om dat te leren en die tijd heb ik nu niet. Respect voor diegenen die drie onderdelen zo goed beheersen!
Hoe lang zijn je werkdagen?
Dat wisselt, maar ik maak wel lange dagen ja. Vaak kan ik pas na 20:30 uur mijn rondje hardlopen, wat eten, soms nog even doorwerken en dan weer naar bed. Hangen op de bank is er voor mij niet bij. Het zijn lange dagen maar ik heb dat ervoor over. Ik vind het een eer om volksvertegenwoordiger te mogen zijn en dat wil ik ook graag blijven. Een ministerpost zou ik niet snel innemen want dan heb je helemaal geen vrije tijd en daarbij zijn het vooral uitvoerders van het afgesproken beleid.
Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport of olympisch kampioen?
Ja, dan is die vraag snel beantwoord: olympisch kampioen natuurlijk!
Wat vind je heel lekker maar is slecht voor je gezondheid?
Appeltaart vind ik heerlijk en een speciaal biertje ook. Maar ik heb geen speciaal dieet en eet over het algemeen wel gezond, ook omdat ik gezond eten (zoals fruit) ook echt lekker vind. Mijn vrouw is vegetariër en we hebben twee kinderen, dus we eten thuis veel groenten en gezond. Ook eet ik gemiddeld twee keer per week in het restaurant van de Tweede Kamer. Dat is beslist geen bedrijfskantine. Het eten is er verantwoord en goed.
Hardlopen bij SPRINT of alleen rennen?
Als ik tijd heb graag met de groep! Ik zit in de specialisatie midden/langeafstandlopers. We trainen vaak in Dorst. Daar zijn veel heuveltjes en het is er bijzonder mooi. Als ik alleen loop, kom ik tot rust en kan ik goed over zaken nadenken. Maar mijn voorkeur heeft lopen met de groep. Bijkletsen en het sociale aspect plus in het bos zijn, dat vind ik echt heerlijk.
Wat is je favoriete afstand?
Dat zijn bijna alle afstanden van de 10 kilometer tot de marathon. Ik merk dat ik op elke afstand op een gegeven moment mijn beste prestatie heb bereikt en niet sneller kan. Nu ik alle afstanden heb gelopen, haal ik voldoening uit het lopen van mooie marathons (zonder PR-ambities), in de stad of juist in het buitengebied, maar soms ook om als ‘pacer’ of ‘haas’ voor iemand te dienen. Ik houd dan het tempo zo hoog of in de juiste snelheid, dat mijn medeloper(s) hun beoogde tijd kunnen halen. Het geeft veel voldoening om iemand te helpen.
Veel zitten is niet zo gezond. Hoe doe jij dat?
Zitten is het nieuwe roken en daarom heb ik een voorstel ingediend om staand te gaan vergaderen. Dit verzoek is ook aangenomen dus nu gaan we op 21 november, als we de begroting Sport behandelen, staand vergaderen in de Tweede Kamer. Dat is een primeur.
Tweede Kamerverkiezingen 15 maart 2017, spannend?
Ik hoop dat we met 21 zetels in de kamer komen, dan zouden er 2 Bredase SP-ers in de Kamer komen. En dat er een zo links mogelijk kabinet komt. De individualisering en de oneerlijke verdeling door dit rechtse kabinet heeft lang genoeg geduurd. Het wordt tijd voor een ander beleid. De SP wil daarom een linkse coalitie sluiten.
Wat ga jij doen om dat te bewerkstelligen?
Mijn verhaal probeer ik aan zoveel mogelijk mensen te vertellen en over te brengen. Bijvoorbeeld dat ik een wet heb gemaakt waardoor basisschoolkinderen meer en beter bewegingsonderwijs krijgen. Ook vraag ik aandacht voor ‘The Daily Mile’ op basisscholen. En bijvoorbeeld de toegankelijkheid van het recht. Met dit soort voorstellen hoop ik vertrouwen te verdienen. Maar het is aan de kiezer.
Mag ikzelf ook nog een vraag stellen?
Natuurlijk, Michiel. Ik hoop dat iedereen van SPRINT zich betrokken toont bij de koers van Nederland in ieder geval gaat stemmen op 15 maart 2017. Dat mag natuurlijk op mij zijn of een van mijn SP-collega’s.
Ik wens je veel succes Michiel en dan gaan we nu hardlopen door het ‘modderste’ bos van Nederland. Want ook Michiel van Nispen zal aan de start staan van de Mastboscross op 29 januari 2017.
Dit is een artikel uit SPRINT Magazine. Lees hier meer columns, interviews en artikelen.
SPRINT Magazine | Winter 2016
Het SPRINT Magazine is weer uit! Een heerlijke winterse editie bomvol modder, crossen, en nog veel meer. Lees hem nu hieronder (zet op fullscreen om fijn te lezen). Veel leesplezier!
PS: opent hij hem niet? Klik dan hier.
Een sieraad voor de sport
PortretSira Lambregts
Het is al augustus, de baan is bijna leeg. Opvallend genoeg rijden er twee snelle vrouwen in hun rolstoel over de baan en is iets verderop ook Sira Lambregts actief.
Tekst Wouter Schelvis | Foto Pleun Hutten
Best wel veel
Kennen de sporters met een handicap geen vakantie? “Ja hoor, ik ga pas in september. Dan ga ik met mijn ouders en de hond naar een mooi bungalowpark in Utrecht. Nee, daar wordt niet getraind. Die week doe ik lekker niets.” Sira heeft volgens mij ook recht op zo’n weekje rust. Het hele jaar door werkt ze vijf dagen in de week in de catering. Daarnaast traint ze ook nog twee tot drie keer. Een volle week is het gevolg. “Het is inderdaad best wel veel allemaal, maar ik doe het graag. Soms ben ik ‘s middags best wel brak na het werk en moet ik toch gaan trainen. Als ik er dan ben is het meteen weer leuk.
Specials Klinkt beter dan gehandicapten
Ik loop nu niet alleen meer lange afstanden, maar ben ook aan het discuswerpen. Dat is erg leuk om te doen en daar zie ik nog wel kans om mijn persoonlijke record te verbeteren. Werpen doe ik bij Mies, het lopen al heel lang bij Karien. Hoe lang ik al lid van SPRINT ben? Dat is lastig, dat weet ik niet zo goed.” Vanaf het terras roept de hulplijn (mama Lambregts) het antwoord. “O ja, ik zit er al 12 jaar op. Dit is mijn tweede keer dat ik een interview krijg. De eerste keer weet ik nog heel goed, dat was acht jaar geleden toen ik 17 was. Ik ging toen voor het eerst zonder ouders op reis naar de Special Olympics in Spanje. Ja dat woord ‘special’ is prima. Ik train hier niet voor niets bij de Specials. Dat klinkt toch veel beter dan ‘gehandicapten’. Ik ben niet gehandicapt, ik heb alleen een verstandelijke beperking. Ik voel me hier goed thuis omdat mijn clubgenoten me met respect behandelen.”
Dit is een artikel uit SPRINT Magazine. Lees hier meer columns, interviews en artikelen.
Column Dide: Heiligdom en vuilnisbelt
COLUMNDide is een rennend SPRINT-kind. Ze weet niets over eten, maar vindt het wel heel lekker. En leuk om over te leren en schrijven. Niets wat ze schrijft is niet waar: alle voedingsinformatie komt vanuit de diëtisten van SPRINT.
door Dide Evers | foto: Jørgen Geers
Ik ben een kind van uitersten. Ben ik mijn korte blonde haren zat? Dan gaan er lange bruine vlechten in. Heb ik een zak chips in mijn handen? Dan gaat ie op. Staat er een leuk liedje op? Ik ga te grooven.
Afgelopen jaren heb ik twee uitersten opgezocht in het zorgen voor mijn lijf.
Zo lukte het me in 2015 om het merendeel van het jaar mijn lijf als heiligdom te behandelen. Goed sporten, goed eten, goed slapen. Geen alcohol, geen toegevoegde suikers, geen eten uit pakjes, zakjes, potjes, waardoor ik niet alleen toegevoegde suiker, maar ook al die andere toegevoegde stoffen vermeed. Ook alcohol vermeed ik (laten we voor de goede orde 1 glas per maand aanhouden).
Met nog wat maanden te gaan, weet ik nu al dat het me in 2016 is gelukt het merendeel van het jaar mijn lijf als vuilnisbelt te behandelen. Sporadisch fanatiek met sport en chronisch toegewijd aan snoep, alcohol, uit eten (McDonalds is ook uit eten, toch?), en slecht slapen.
Mijn mentale en lichamelijke status 2015: ik heb me nog nooit zo goed gevoeld, huid is mooi, lijf is mooi, concentratie is goed (voor mijn doen).
Mijn mentale en lichamelijke status 2016: moe, ontregeld, +4kg, -prestaties, chagrijnig en een tikkeltje bipolair. Ik voelde me 100000% gezonder in 2015. Maar ik ben nog steeds even gelukkig met mijn leven en mijn lijf. Geluk en gezondheid, liggen ze dan toch verder uit elkaar dan ik altijd dacht?
100% SUIKERVRIJ?
Suikervrij betekent doodgaan, want suiker is je brandstof. Niemand kan zonder suiker. Daarom verafschuw ik het woord ‘suikervrij’. Het is een verkeerde benaming voor een ‘aanpassing’ in je dieet. Het woord ‘suikervrij’ wordt verschillend en ook verkeerd geïnterpreteerd. Dus bij deze: ‘Suikervrij’ betekent in het eerste plaats ‘het ontbreken van toegevoegde suikers’. En zelfs dan is het niet altijd slecht om suikers toe te voegen, als het maar in verhouding blijft.
Dit is een artikel uit SPRINT Magazine. Lees hier meer columns, interviews en artikelen.
Column Pedro: Singelloopkoorts
COLUMNPedro is kind aan huis bij SPRINT. Hij was topatleet en fanatiek trainer. Met al zijn kennis en verdiensten is hij de aangewezen persoon om het jubileumboek ‘Het gras ontgroeid: 75 jaar SPRINT te schrijven.
door Pedro Kneepkens | foto: Jørgen Geers
Al vele jaren achtereen breekt omstreeks juli de Singelloopkoorts uit in Breda en omstreken. Jong en oud blijkt besmet met een virus dat op de dag ná de Singelloop abrupt lijkt te zijn uitgewoed. Doch op de grote dag zelve kan een argeloze toerist nog wel eens verbaasd opkijken van een massale opwinding op en langs het parcours. En wat heet, massaal. De 30e editie in 2015 trok 17.700 deelnemers en zo’n slordige 80.000 toeschouwers! Toch is deze toeloop niet zo verwonderlijk. Wie googlet op ‘de derde loopgolf’ stuit bijvoorbeeld al gauw op oneliners als “de loopsport is een evenementensport geworden”, of “het streven naar een PR is ondergeschikt geraakt aan de gezelligheid”. Inderdaad. Ging vroeger hardlopen gewoon over zo hárd mogelijk lopen, vandaag de dag zie je steeds meer carnavalesk uitgedoste malloten onder de deelnemers. Deze ontwikkeling komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. Maar hoezo: ‘De Bouvigneloop is dood, leve de Singelloop!’ Wel, in het door BN De Stem uitgebrachte jubileumboek ’25 jaar Singelloop’ staat een artikel onder de kop: ‘Vreemde vogels zijn zo gek nog niet’. Het betreft een interview met voormalig marathonloper Cock van Blerck. Cock was de grote animator achter de BOUVIGNELOOP met start en finish op onze eertijdse sintelbaan. Het eerste startschot hiervoor viel in 1971. Voordat het echter zover was, moest afgerekend worden met heel wat weerstand op verenigings- en gemeentelijk niveau. Cock wordt daarom geprezen als wegbereider van “de gezelligste loop van Nederland”. De 1e ‘editie’ daarvan (in 1986) werd meteen een daverend succes, maar het zal ‘het promoteam’ achter de wegatletiek in Breda veel deugd gedaan hebben dat de krant destijds kopte: De Bouvigneloop is dood, leve de Singelloop! Edoch, de 1e ‘uitgave’? Nee hoor, want tussen 1943 en 1950 werden er al singellopen georganiseerd door “de athletiekafdeeling van de Noad Advendo Combinatie” (N.A.C.) in samenwerking met SPRINT. Maar daaraan deden slechts een handvol mannen mee “op ongemakkelijk schoeisel en in atleetonvriendelijke kleding”, aldus Wouter Schelvis, onze atletiekverslaggever in het aangehaalde jubileumboek.
Dit is een artikel uit SPRINT Magazine.
Lees hier meer columns, interviews en artikelen.