Tag archieven: #trots

Een sieraad voor de sport

Atletiekvereniging SPRINT Geplaatst op 27 oktober 2016 door

PortretSira Lambregts

Het is al augustus, de baan is bijna leeg. Opvallend genoeg rijden er twee snelle vrouwen in hun rolstoel over de baan en is iets verderop ook Sira Lambregts actief.

Tekst Wouter Schelvis | Foto Pleun Hutten

 

SPRINT Magazine, Breda, atletiek, Sira Lambrgets, Pleun Hutten, Wouter Schelvis

Best wel veel

Kennen de sporters met een handicap geen vakantie? “Ja hoor, ik ga pas in september. Dan ga ik met mijn ouders en de hond naar een mooi bungalowpark in Utrecht. Nee, daar wordt niet getraind. Die week doe ik lekker niets.” Sira heeft volgens mij ook recht op zo’n weekje rust. Het hele jaar door werkt ze vijf dagen in de week in de catering. Daarnaast traint ze ook nog twee tot drie keer. Een volle week is het gevolg. “Het is inderdaad best wel veel allemaal, maar ik doe het graag. Soms ben ik ‘s middags best wel brak na het werk en moet ik toch gaan trainen. Als ik er dan ben is het meteen weer leuk.

SPRINT Magazine, atletie, Breda, Pleun Hutten, Sira lambregts, Wouter Schelvis

Specials Klinkt beter dan gehandicapten

Ik loop nu niet alleen meer lange afstanden, maar ben ook aan het discuswerpen. Dat is erg leuk om te doen en daar zie ik nog wel kans om mijn persoonlijke record te verbeteren. Werpen doe ik bij Mies, het lopen al heel lang bij Karien. Hoe lang ik al lid van SPRINT ben? Dat is lastig, dat weet ik niet zo goed.” Vanaf het terras roept de hulplijn (mama Lambregts) het antwoord. “O ja, ik zit er al 12 jaar op. Dit is mijn tweede keer dat ik een interview krijg. De eerste keer weet ik nog heel goed, dat was acht jaar geleden toen ik 17 was. Ik ging toen voor het eerst zonder ouders op reis naar de Special Olympics in Spanje. Ja dat woord ‘special’ is prima. Ik train hier niet voor niets bij de Specials. Dat klinkt toch veel beter dan ‘gehandicapten’. Ik ben niet gehandicapt, ik heb alleen een verstandelijke beperking. Ik voel me hier goed thuis omdat mijn clubgenoten me met respect behandelen.”

Dit is een artikel uit SPRINT Magazine. Lees hier meer columns, interviews en artikelen.

 

Zomer in Rio

Atletiekvereniging SPRINT Geplaatst op 23 augustus 2016 door

Zomer in Rio
“Ik ben deze zomer in Rio de Janeiro geweest.”

Als er drie atleten van SPRINT naar Rio afreizen om te gaan strijden op de Olympische Spelen dan ben ik daar zeer trots op. Nadine Broersen uit Dongen, Pieter Braun uit Terheijden en Anouk Vetter uit Amsterdam.  Alle drie hebben ze de afgelopen jaren hun leven afgestemd om op de olympische meerkamp te kunnen staan. Ik vind dat bewonderingswaardig en zelfs ongelofelijk. Alles voor de sport opzij zetten met als doel te presteren op de Olympische Spelen.

Ook ik ontzeg mijzelf niets door ‘s nachts op te staan en te gaan kijken naar onze toppers op tv. Ik word beloond want ik zie fantastische sport met een enorme beleving. Anouk wordt 10e,, Nadine 13e en Pieter valt geblesseerd uit na het hoogspringen, als hij op een 13e plaats staat.  Als ze voor de Tv-camera’s hun prestatie komen toelichten zijn ze soms teleurgesteld en soms tevreden over een bepaald onderdeel van de meerkamp. Ze wilden zo graag superpresteren. “Maar dat is niet gebeurd”,  zeggen ze.

Ik wrijf nog eens in mijn ogen en trek eens aan mijn oren. Want ik ben het als fan niet met hen eens. Ik heb genoten, ik heb meegeleefd, ik heb aangemoedigd en ik heb trots getwitterd. Ook als je geen medaille haalt, heb je goed gepresteerd. Niet iedereen kan in de top drie eindigen. Maar dat betekent niet dat nummer 4 t/m 32 een stelletje Koekebakkers zijn! Nee helemaal niet.
Juist niet! Weg met die medaillespiegel van de NOS en het NOC*NSF.
Zuur commentaar als iemand vierde wordt. “Ze grijpt naast de medaille!
Alles voor niets geweest!”. Lekker commentaar is dat. Weet je wel hoe knap de prestatie is om alleen al naar de Olympische Spelen te mógen gaan?

Het mag duidelijk zijn voor mij zijn Anouk, Pieter, Nadine helden en voorbeelden voor de jeugd en de atletieksport.
“Maar je ziet ze nooit op de club”, hoor ik wel eens.
“Ja logisch, de toptrainers zitten op Papendal”.
“Maar Anouk komt niet uit Breda”.
“Dus?” denk ik dan.
Want ook ik woon pas een paar jaar in Breda en ben toen lid geworden van SPRINT. Stop met dit soort excuses en geniet.
Geniet met volle teugen! Want het was een geweldige sportzomer.
Zaterdag 3 september worden onze toppers gehuldigd.
Op onze atletiekbaan om 10:30 uur. Kom allemaal, juich en geniet!
Als ik aan deze huldiging denk krijg ik al kippenvel. Welke vereniging in Nederland heeft drie atleten die naar de Olympische Spelen zijn geweest en op het hoogste niveau van de sport hebben gestreden met de besten der aarde?
I don’t know!?

“Ik ben deze zomer in Rio de Janeiro geweest.”
“Echt?”
“Nee, niet echt maar het voelde wel zo!”

®n